Master Spas Inc. Partners bouwen nieuwe school voor NAZ Kindercentrum
Januari 2014
Het verhaal achter de relatie tussen Master Spas en NAZ Kindercentrum werd gepubliceerd in het januari 2014 nummer van SpaRetailer Magazine.
TOEN WE VOOR HET LAATST DE PLANNEN VAN MASTER SPAS VOOR DE BOUW VAN EEN SCHOOL IN JAMAICA BEKEKEN, WAREN DAT ALLEEN MAAR PLANNEN: PLANNEN. Drie jaar later heeft het NAZ Children's Center in Montego Bay zijn deuren geopend - en veel gebeden verhoord.
Tijdens een 2010 Master Spas dealerbijeenkomst in Jamaica, ging een aantal leden van het managementteam van het bedrijf langs bij een plaatselijke privéschool om broodnodige spullen uit te delen.
"Wat me elke keer verscheurt als ik eraan terugdenk, is dat ik nooit heb overwogen om te sluiten," zegt Alixann Narcisse-Campbell, de oprichtster en directeur van NAZ Kindercentrum. "Maar de maand voordat ze kwamen was de moeilijkste maand die ik me kan herinneren die de school ooit heeft gehad."
Narcisse-Campbell begon haar onderwijscarrière op een andere privéschool op het eiland, maar ze raakte gefrustreerd door de manier waarop de school speciale behoeften van haar leerlingen detecteerde en zegt dat ze "niet genoeg gedaan kon krijgen op een dag". Ze verliet de school en begon 's avonds bijles te geven aan een kind terwijl zijn ouders werkten. Haar succes met die leerling verspreidde zich en al snel had ze een naschools programma voor nog een paar kinderen. Voor ze het wist, leidde Narcisse-Campbell vanuit haar huis een volledige dagschool voor 12 kinderen, een naschools programma en 's avonds leerde ze volwassenen lezen. Tegen de tijd dat Master Spas in beeld kwam, was het NAZ Kindercentrum verhuisd naar een klein gebouw, dat onderdak bood aan 35 leerlingen en zeven teamleden.
Sherry Lauter, de vrouw van Bob Lauter, CEO van Master Spas, en al 15 jaar lerares, was erbij tijdens dat eerste bezoek en herinnert zich de staat van de school.
"Ze lagen boven op elkaar," zegt Sherry. "Deze lokalen hadden niet eens muren tot aan het plafond. Om gehoord te worden boven een klaslokaal ernaast of een klaslokaal voor leerlingen met speciale behoeften waar kinderen soms schreeuwen of zich gedragen, dacht ik: 'Hoe doen ze dat? Ik klaagde altijd over 26 kinderen in mijn klas. "
Sherry en Narcisse-Campbell hadden vanaf het begin een band. Narcisse-Campbell, die aanvankelijk geïntimideerd was door de gekruiste armen van Bob Lauter, vond troost bij Sherry.
"Ik wist niet dat dat zijn denkgezicht was," zegt Narcisse-Campbell nu. "Ik dacht gewoon dat hij zich zo verveelde. Toen ze weggingen, zei Sherry tegen me: 'Dit is niet het einde. We willen iets doen.' Ze had tranen in haar ogen."
Sherry's reactie was misschien het meest transparant, maar tijdens de busrit terug naar het resort kon de Master Spas-groep niet stoppen met praten over wat ze voor de school konden doen.
Maar zelfs met Sherry's woorden aarzelde Narcisse-Campbell toen Bob haar via e-mail vroeg wat Master Spas kon doen om te helpen. "De persoon die het langst bij me was, had haar nodig om me ertoe aan te zetten die e-mail te sturen," zegt Narcisse-Campbell. Ze wist niet dat die medewerker, samen met een andere, vurig had gebeden voor de toestand van de school. Hoewel Narcisse-Campbell er niet veel over had gezegd, wisten haar collega's dat er ernstige financiële problemen waren. "Ze stond vlak achter me en keek hoe ik de e-mail typte," zegt Narcisse-Campbell. "Ze zei: 'Druk op verzenden. Je moet om hulp vragen. "
"Mijn eerste reactie was: 'Wat? We kunnen geen school bouwen. Ben je gek? " herinnert Bob Lauter zich. Maar de raderen begonnen te draaien en hij realiseerde zich dat ze het met de hulp van de Master Spas-dealers en enkele belangrijke Jamaicaanse donaties konden realiseren.
Ondanks de moeilijke economie deden de dealers graag mee; ook het bestuur van Master Spas stemde ermee in om steun te sturen. Voor elke spa die een dealer verkocht, gaf de dealer $25, die Master Spas verdubbelde.
"Je had een stel mensen die een klein beetje deden, en al snel had je iets belangrijks," zegt Lauter.
Het vinden van de benodigde Jamaicaanse steun was een raadselachtig dilemma, aangezien Master Spas geen duidelijke band met het eiland had, behalve het houden van dealerbijeenkomsten daar. Maar Lauter voelde dat het essentieel was voor het succes van de school op de lange termijn.
"Als de Jamaicaanse bedrijven er de waarde niet van inzien, waarom zouden wij het dan doen?" zegt hij.
De puzzelstukjes vielen op hun plaats door een reeks onwaarschijnlijke connecties en relaties: De ouder van een NAZ-student bracht hen in contact met Rose Hall Development, de eigenaars van het Ritz-Carlton. Een leidinggevende van Rose Hall kende Lauters dochter van haar tijd als voetballer aan de Universiteit van Tennessee, waar hij in de raad van bestuur zat. Rose Hall schonk uiteindelijk het land waarop de school werd gebouwd.
Een andere grote donateur was Digicell, het grootste telecommunicatiebedrijf in het Caribisch gebied. Naast een donatie aan het gebouw van de school, heeft het bedrijf de school ook een subsidie gegeven om slimme technologie in de klaslokalen te brengen. De Spaans-Jamaicaanse Stichting doneerde het klasmeubilair en ook wat technologie. De op Harvard opgeleide, Jamaicaanse architect schonk al het ontwerp en de tekeningen.
"Het is geweldig om te zien hoe enthousiast het bedrijfsleven is", zegt Bob Lauter. "Het is leuk om aan een project begonnen te zijn en het tot een goed einde te brengen."
Het nieuwe gebouw, dat 2 september officieel werd geopend, heeft vijf klaslokalen met elk een eigen toilet met douche, een openluchtpaviljoen dat ook dienst zal doen als centrum voor beeldende kunst, een speelplaats en - Narcisse-Campbell en Sherry Lauter's favoriet - een bibliotheek/computerlab.
Wat NAZ onderscheidt van andere privéscholen in Jamaica is de aanpak van gemengd onderwijs. Gemiddelde en bovengemiddelde leerlingen krijgen les in dezelfde klaslokalen als leerlingen met speciale behoeften en leerlingen van wie de eerste taal niet Engels is. NAZ streeft er ook naar om het lesgeld zo laag te houden dat studenten uit alle sociaaleconomische achtergronden er naartoe kunnen. Lauter zegt dat Master Spas hier rekening mee hield toen het aan het project werkte en geld opzij zette om het onderhoud en de exploitatie te ondersteunen zodat het nieuwe gebouw geen last zou worden.
Er staan nog meer projecten op stapel om de school verder te verbeteren. Er wordt een muur geplaatst bij de voorpoort, de tuinarchitectuur moet worden voltooid en Master Spas stuurt een van zijn commerciële Michael Phelps zwemspa's op.
"De meeste van deze kinderen hebben geen toegang tot een zwembad en je leert niet zwemmen in de oceaan," zegt Bob Lauter. "Eerlijk gezegd zijn veel Jamaicaanse kinderen bang voor de oceaan omdat ze niet kunnen zwemmen."
Naast de zwemspa heeft Cathy Bennett - die Michael Phelps als kind leerde zwemmen en nog steeds kinderen leert zwemmen bij zijn stichting - toegezegd om het NAZ-personeel te komen instrueren hoe ze kinderen moeten leren zwemmen.
"Nu we een gebouw hebben dat eersteklas is, kunnen we dit niet als vanzelfsprekend beschouwen," zegt Narcisse-Campbell. "Die optie krijgen we niet. We moeten dit nu verdienen."
Ze droomt ervan dat het centrum een centrum wordt voor het trainen en testen van leraren en dat het op een dag groeit naar een locatie aan de andere kant van het eiland, zodat ze meer kinderen kunnen bereiken.
HOE VONDEN DE DEALERS VAN MASTER SPAS HET OM GELD BIJ TE DRAGEN AAN EEN SCHOOL IN EEN ANDER LAND?
"Ik was meer dan bereid om het bedrag te geven dat ze vroegen," zegt Debbie Goch, mede-eigenaar van Niagara Hot Tub in St. Catharines, Ontario, Canada. Tijdens een van de APEX-dealersbijeenkomsten van Master Spas op het eiland bezocht Goch de school voor de eerste steenlegging. De kinderen voerden een voorstelling op voor de dealers en iedereen genoot samen van een picknick.
"Het was hartverwarmend," zegt Goch. "Ik had Kleenex mee moeten nemen. Het was ontroerend om te zien hoe de kinderen met hun leerkrachten omgingen. Wat we gaven is een kleine gift uit onze zak, maar het betekent zoveel."
En de fondsenwerving is niet gestopt. Tijdens een dealerbijeenkomst in Cancún afgelopen november kochten dealers sieraden die de NAZ-medewerkers en ouders hadden gemaakt, waarmee nog eens $10.000 werd opgehaald.
